I ha scho es paar Mau gscherzt, dass d Region Ämmitau-Äntlibuech an sich ganz flott syg, aber dass e schöne, grosse See fähli. Das isch nach wie vor eso, o wes hieumenang ja nid grad weni tuet schiffe.
Apropros schiffe: Ortsnäme mit «Schiff» drinne fingt me i dere Region de luschtigerwys glych. Itz ischs eso: We e Bezeichnig mitem Wort «Schiff» öppe am Thuner- oder Vierwaudstättersee isch, de het die fasch geng e Zämehang mit richtige Schiff. Auso muess es früecher hie o Seene ha gä, wo Schiff sy druffe gfahre, oder die Ortsnäme hei
e ganz angere Ursprung.
Ganz spannend isch i däm Zämehang e Abschnitt im Buech übere Kanton Bärn, wo dr Autertumsforscher Heinrich Albert Jahn 1850 het usegä. Är beschrybt unger angerem d Örtlechkeit «Schiffländti» z Zäziwiu. Im däm Buech chame läse, dass die Bezeichnig «auf unbekannte Vorzeit» zrügg gäng u dass es im «hiesige Thalgelände» e See heig gha. U würklech, weme Charte vo Zäziwiu us dere Zyt aaluegt, de isch das Gebiet, wo hüt «inners Moos» heisst, blau ygfärbt.
D Ortsbezeichnig «Schiffländti», wo der Jahn het ghört, hani dert nid gfunge – hingäge ds Wort «Usländti»; villech het sech das eso wyterentwicklet. Passe würds, wüu «Usländti» bezeichnet unger angerem ds Gländ am Rand vomene Gwässer. Dass dert aber Schiff aagleit hätte, das bezwyfleni hingäge.
O i dr «Schiffmatt» ir Gmein Arni het nie es Schiff aagleit. Drby isch die Bezeichnig nid grad nöi. Scho i de Amtsrächnige vo 1770 steit «in der Schifmath». D Dütig isch nid ganz eifach. Dr Name chönnt vor Topographie här cho, wüu das Tääli chly usgseht wienes Schiff. Müglech isch o, dass es vo dr hüt nümme gebrüchleche Redewändig «Schiff u Gschirr» chunnt. Eso isch ds Inventar vonere Burerei bezeichnet worde. Villech sy dert e so settigi Grätschafte abgleit worde.
U de gits no e dritte «Schiff»-Ortsname im Gebiet vor Wuche-Zytig – uf fasch 2000 Meter über Meer. Churz u bündig «Schiff» heisst e Feuse ar Südoschtsyte vor Schratteflueh. Dä heisst eso, wüu är vor Form här anes Schiff mahnet. Angeri säge däm Feuse o «Glettyse», «Schäfertosse» oder sogar «Näbuspauter».