Dert, wo es chüeus Wässerli sprützt

I dene Tage tuet e Abchüehlig uf au Fäu guet. I chanech da wenigschtens thematisch eini biete. Es git nämlech dr Ortsname «Sprützli». Eso heisst e Aup am Südoscht-Hang vor Beichle, grad obe druffe bim Hiuferepass. Entstange isch die Bezeichnig entweder wüu im Grabe, wo dert vor Beichle ache louft, ds Wasser amene Ort ganz uffäuig gsprützt het - die angeri Müglechkeit isch, dass es ganz nassi Matte het, wo ds Wasser nume so gsprützt het, we ds Veh dürus isch gloffe. Weli vo dene zwo Variante dr Ursprung vo dere Bezeichnig isch gsy, chame chuum meh säge. Die Sach isch nämlech zimli aut. Ds eutischte erhautene Dokumänt mit dere Aup drinne, stammt usem Jahr 1433. Dert isch «kuossprützen» notiert worde. Das würdi drufhäre düte, dass es öppis mit Chüe muess z tüe ha. D Schrybwys «kue sprützen oder «küe sprützen» isch de guet 200 Jahr brucht worde. Im Verzeichnis vo de «kassierte Gülten» usem Jahr 1688 steit de «vff vnd ab Meinem Antheill vnd Rechtsamme in der Allpung dass sprützlÿ genannt». Luschtigerwys isch nächär i angerne Dokumänt zwüschiche glich geng ume die auti Version, zum Byspiu «Küösprützen», gschribe worde; z letschte Mau imene Dokumänt usem Jahr 1694. Aber im 18. Jahrhundert het sech de «Sprützli» düregsetzt. Das isch zwar o i verschiedene Variante gschribe worde. Imene Choufvertrag isch nume «Sprütz» gschribe worde, mängisch «sprützen» u im Jahr 1801 isch ire Akte die hütegi Version «Sprützli» z läse. Dass die Sach doch im Louf vor Zyt zimli gänderet het, dütet drufhäre, dass nümme ganz klar isch gsy, was dert ursprünglech gsprützt het. Im Gebiet vor «Wuche-Zytig» hani nume no ei wytere Ortsname gfunge, wo uf das Verb «sprütze» zrüggeit. Z Grosshöchstette gäbs e Wäg, wo churz u bündig «sprütse» heissi. Das isch ömu eso überliferet. Wo, dass dä genau isch, weissi nid - aber villech dir? Wüu ig nume ei Erwähnig vo däm Wäg ha u nid weiss, wo dass dä isch, chani o nüt zur Düttig säge.