1783 het dr Notar Huswirt vo Lützuflüeh mit es paar Kollege zäme e mehrtägegi Wanderig dür ds Oberämmitau gmacht u drvo e Bricht gschribe. Die Manne sy vo Eggiwiu här über Nieder-, Mittler- u Oberbärg ufe Wachthubu gloffe. Dr Senn dobe heig ne zwar gseit, es gäb da scho es Wägli für diräkt ache uf Waud bi Schangnou – aber dene Manne het dä stotzig Wäg gruuset u de sy si ache zur Chiuche uf Schangnou gloffe u när vo dert uf Waud. Dert hei si chönne übernachte. Dr Notar het d Wirtschaft Waud guet kennt, wüu är aus Amtsschryber aube zu de Grichtsverhandlige vom Gricht Schangnou het müesse ga. Am angere Morge sy si de wyters u hei eigentlich i ds Eriz wöue u de när übere Grüenebärgpass Richtig Habkere. Das syg nume e chlyni Wanderig, hei si gmeint u sy drum zersch Richtig Räbloch gloffe. Die unheimlechi Schlucht het se gruuset u über d Naturbrügg hei si sech nid trouet, aber gseh heisis! Dr Notar Huswirt schribt no, dass es aube bi Hochwasser viu Houz ychenähm, wo me de mit viu Müeh wieder müess usenäh. Das isch 1783 gsy – jäh, hani nid ersch chürzlech ir Wuche-Zytig gläse, dass me ds Räbloch müess ruhme u dass das e komplizierti Sach syg?
Si sy de ume ache i ds Tau u vo dert wieder ueche Richtig Scheidzuun u när am Hohgant naa ueche gägem Grüenebärgpass. Dert hei si de aber gseh, dass es niene es Gaschthuus het u si hei imene Stäueli müesse übernachte. Am angere Morge isch es wytergange, Richtig Limbach u de im Chemmeri wieder uf Schangnou. Mit Ychehre im Chemmeribodebad isch nüt gsy – das hets denn no gar nid gä! Das Wandergrüppeli het wieder bis uf Waud müesse loufe, wiu me nume dert het chönne ychehre u übernachte. Das syg de doch e rächte Bitz gsy, hei si gschribe u drum göngs de am nächschte Tag über Marbach u Schärlig nume uf Chröschebrunne. Dert chönn me de o ume übernachte.
Dr Huswirt het nid nume die Wanderig beschribe (es wär kes Problem, die glychi Wanderig hüt no z mache, so genau het är das beschribe), nei är het o angeri Sache beschribe. Was es für Tier heig, was me aapflanzi, wie d Wäge syge u wie d Lüt.
Das handgschribene Büechli isch würklech a Fundgruebe. I ha viu chönne erfahre, woni no nie
imene Buech oder imene Bricht über ds Ämmitau ha gläse.