Ds Verb «stapfe» het sech i üsere Mundart nie eso ganz düregsetzt. Wäge däm fingt me o nid eso viu Ortsnäme mit däm Wort drinne. Relativ viu «Stapf»-Ortsnäme hets hingäge im Bärner Mittuland u im Seeland. Dert dominiert vor auem ei Variante «Stapfacher». O im Rohrimoos, wo zur Gmein Oberburg ghört, gits es «Stapfacher» u ganz autbeleit isch so eine imene Urbar vom Gebiet Chonufinge usem Jahr 1531: «der stapff acher vnd die bunen sind ij meder stost zuo einner sittenn an daß moß vnnd zuo der anderen sÿtten an der chartuser guott.»Itz syt Dir ja im Biud, oder!? Dä Acher isch auso zwüschem Moos u am Bsitz vom Karthüser-Chloschter, wo zimli sicher das ufem Thorbärg gmeint isch, u dä Ächer isch zwöi Mad gross, das heisst eso zwüsche guet 60 u 70 Are. D Bezeichnig «Stapfacher» isch hüt fasch niene meh gebrüchlech u das het sy Grund: Me brucht nämlech «dr Stapf» nümme. Früecher het me zwüsche de Ächer e Streife Land gha, wo beid Bure hei chönne bruche füre Pflueg z chehre – de sy de äbe aube d Ross oder d Chüe dert düre gstapfet, u dr Puur hingernache. Ds Wort «stapfe» isch scho im Mittuauter brucht worde: Gmeint isch denn aber nid nume e schwäre Schritt, sondern o d Abdrück, wo die hingerlö. Übertreit uf Ortsnäme sy o Steue im Gländ eso bezeichnet worde, wo so usgseh, wie we dert e Riis ueche gloffe wär. Das heisst, äbeni Steue zwüsche stotzige Pörter. Das dörfti bim «Stapferain» z Bleike eso sy oder o bim Gebiet «Stäpfli» z Aeschle bi Oberdiessbach. Intressanterwys isch das «Stäpfli» chly achegrütscht. Uf dr aktueue Charte isch das Gebiet chly südlech vom Heimet «Mattli» – ufere eutere Charte steit «Stäpfli» no obem Bach, wo dert düre geit, beim Heimet «Nöihus». Dert, wo das Burehus steit isch es nämlech o zimli äben. Mit «Stapfe» sy wyter o stotzegi Wägli mit grosse Tritte drinne benamset worde. U ganz typisch isch die Bezeichnig o gsy für Übergäng über Züün.