Was het e Grabe mit emne Horn z tüe?

«Hornbach» isch eigentlech e chly e unlogische Ortsname. Ds Wort «Horn», wo meh oder weniger e schwyzerischi Erfindig isch, meint uffäuigi Feuse oder o spitzi Höger mit Gras oder Waud druffe. Gmeint isch auso e bestimmte Punkt. Dr Hornbachgrabe isch aber längschtens nid nume e Punkt. Aafaa tuet das Tau im Wase, wo ds Wasser vom Hornbach u vom Churzeneigrabe zämeloufe - vo dert a heisst de dr Bach Grüene. U äbe, weme düre Hornbachgrabe hingeregeit, de landete me nach fasch zäh Kilometer im Riedbad hinger. Dert, wo die drei Sytebäch Badgrabe, Länder­grabe u Schwandgrabe zämeloufe, faat de dr Hornbach a. Itz chönnt me natürlech säge, dä Grabe het ds Wort «Horn» drinne, wüu das Tau chrumm isch wienes Geisshorn. Wüu aber das Wort i Ortsnäme eigentlech nume für spitzegi Höger u Bärge isch brucht worde, chunnt das ender weniger i Frag. Drzue chunnt no, dass es i däm Grabe o no d Hornbach-Pinte git u drnäbe no Heimet, wo «ober Hornbach», «Hornbach-Neuhus», «Hornbach-Nussboum» u «Hornbachberg» heisse. U ganz z oberscht isch, weme uf hütige Charte luegt, d «Hornbachegg». E Egg isch ja vor Form här länglech u nid spitz wienes Horn. Aber es spitzige Hoger hets dert scho. U weme de euteri Charte gschouet, de steit dert ganz obe «Hornbachberg». U dert, wo uf dr jetzige Charte «Hornbach-Neuhaus» steit, isch aube dr «ober Hornbach» gsy u dert, wo hüt dr «ober» isch no vor guet hundert Jahr «unter Hornbach» gstange. So, itz sy äue aui Läser­inne u Läser so richtig verwirrt. Dr Ortsname isch vo däm här ender eso entstange, dass das dr Bach isch, wo bim Horn dürelouft. Historischi Erwähnige hani nume weni, aber sehr auti gfunge: I Dokumänt, wo um ds Jahr 1250 u 1380 sy gschribe worde, isch «im Hornbach» z finge - d Schrybwys isch auso scho glych gsy wie hüt. Natürlech fingt me no ganz viu angeri Bärge u Höger mit «Horn» drinne. Bekannt sy de Wanderer sicher ds Tannhorn, ds Briefehorn u natürlech o dr höchscht Punkt im Gebiet vor «Wuche-Zytig» ds Rothorn.