I wott nech no chly wyter verzeue, vom Läbe vom Hans Gärber, wo vo 1856 bis 1932 gläbt het u viu het müesse wärche. 16 bis 18 Stung pro Tag syge im Summer nid säute gsy, het är im Auter vo 73 Jahr gschribe, wo är sini Biographie het uf Papier brunge. Es syg viu gsunge u gjodlet worde bir Arbit. U ds ässe heig me o gäng gnue gha: Chäs, Ziger, Miuch u Nidle. Fleisch drgäge, das heig är nie gseh. Wo ds erschte Jahr syg ume gsy, heig ihm dr Siegenthaler gseit, är tüeg ihm dr Lohn ufeme Sparbüechli aalege. Churz drufache heig är de sones Büchli mit 60 Franke übercho, was ihn unerhört gfröit het. Im Herbst heig me de dr Aupchäs uf Schangnou ache müesse trage. Sächs Tag syg är je zwöimau mit Chäs uf em Räf achegloffe. Drnäbe heig är no zäh bis 15 Chüe müesse mäuche!
Im Schangnou unger heigs de aber gäng Chüechli, Miuch u Nidle gää. Drnaa isch es wieder losgange mit dr Aupabfahrt, wieder uf Hindubank u Chärneried. Im 1874 schribt är no, heigs im Juni no e ganzi Wuche lang gschneit im Schangnou, u d Chüe syge scho dert gsy. Me heig o gäng Ziger u Miuchzucker gmacht. Das heig me de au Wuche uf Schangnou ache müesse bringe. Drfür heig är aube vom Pöschteler d Briefe mitgnoo für d Aupe. Im Herbst heig ihm dr Siegenthaler gseit, eine z Schafhuse bruchi für nes paar Wuche e Ushiuf i dr Chäserei. är däich, das wär doch öppis für ihn. är gäb ihm dr Lohn wyters u we ihm dä z Schafhuse no öppis gäb, de chönn är das o bhaute. Das het me am Hans nid zwöimau müesse säge. Die Familie Räber z Schafhuse isch froh gsy um dä tüechtig Maa. Wo de dr Chäser o no isch chrank worde, isch dr Hans fasch es haubs Jahr dert gsy u het so ds Chäse chönne lehre. Nach dr RS het ihm d Mueter gschribe: Ihre Meister heig d äugschtere bi Langnou kouft u är chönn dert ga wärche. Si Mueter u dr Meister hei de sogar ghürate u dä het dr Hans adoptiert, wo denn scho 22gi isch gsy. Denn het är o dr Name Gärber übercho.
Die nächschte Jahr het dr Hans aus Chäser gschaffet u het sogar es paar Chäsereie uf si Rächnig gfüehrt. Wo um 1880 dr Chäs-
prys zämebroche isch, hets ne scho erhudlet, aber er hets chönne mache. är isch de schpeter o Eigetümer vor äugschtere u vom Grat ir Gmein Signou worde.